喧天

词典名字:

喧天

词典发音:

xuān tiān

注音:

ㄒㄨㄢ ㄊㄧㄢ

词典解释

喧天[ xuān tiān ]

⒈  形容声音很大,响彻天空。

引证解释

⒈  形容声音很大,响彻天空。

唐 张乔 《送许棠及第归宣州》诗:“宴别喧天乐,家归碍日岑。”
柳永 《迎新春》词:“十里然絳树,鼇山耸,喧天簫鼓。”
孙犁 《秀露集·戏的梦》:“整个戏锣鼓喧天枪炮齐鸣,人出人进,乱乱轰轰。”

网络百科

喧天

  • 喧天是汉语词语,形容声音很大,响彻天空。
  • 近音词、同音词
  • xuān tián喧阗
  • xuán tiān玄天
  • xuān tiān轩天
  • xuān tiān軒天
  • xuān tiān喧天
  • xuān tián喧填
  • xuān tián喧闐
  • xuán tiān悬天
  • xuǎn tián選填
  • xuán tiān懸天
  • xuān tián諠阗
  • xuān tián諠闐